حجت الاسلام و المسلمین ناصر ابراهیمی در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری با تسلیت به مناسبت سالروز رحلت ام البنین (س)، به بیان نکاتی از شخصیت و زندگی این بانوی بزرگوار (س) و ارتباط آن با روز تکریم مادران و همسران شهدا پرداخت.
استاد حوزه علمیه گفت: قرآن کریم به ما می آموزاند که زندگی دنیا، بازی و سرگرمی است و باید تا با ایمان و تقوا زندگی کنیم تا آخرت خوبی را برای خود مهیا کنیم. «وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَآ إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَلَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَیْرٌ لِلَّذِینَ یَتَّقُونَ أَفَلَا تَعْقِلُونَ؛ و زندگی دنیا بازی و سرگرمی است، و قطعا آخرت برای پرهیزکارن بهتر است. آیا نمیاندیشید؟» (انعام: ۳۲)
حجت الاسلام و المسلمین ابراهیمی بیان کرد: قرآن کریم می فرماید: «وَمَا هَٰذِهِ الْحَیَاةُ الدُّنْیَآ إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ؛ زندگی دنیا فقط سرگرمی و بازی است. قطعاآخرت، زندگی واقعی و ابدیاست. اگر بفهمید.» (عنکبوت: ۶۴)
وی خاطرنشان کرد: در سوره محمد (ص) می خوانیم: «إِنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَإِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا یُؤْتِکُمْ أُجُورَکُمْ وَلَا یَسْأَلْکُمْ أَمْوَالَکُمْ؛ زندگی دنیا فقط بازی و سرگرمی است، اگر ایمان بیاورید و پرهیزکاری کنید، خدا پاداشهایتان را می دهد و از شما در برابر پاداش دنیایی و آخرتی، اموالتان را نمی خواهد.» (محمد: ۳۶)
استاد حوزه علمیه یادآور شد: در سوره حدید آمده است: «اعْلَمُوٓا أَنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَیْنَکُمْ وَتَکَاثُرٌ فِی الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ کَمَثَلِ غَیْثٍ أَعْجَبَ الْکُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ یَهِیجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یَکُونُ حُطَامًا وَفِی الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَآ إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُور؛ بدانید که زندگی دنیا فقط بازی و سرگرمی و آرایش و فخرفروشی، وزیاده خواهی است، مانند بارانی است که محصول سبزوزیبایش کشاورزان را به شگفتی آورد، سپس پژمرده شود و آن را زرد بینی، آنگاه ریز ریز و خاشاک شود که برای دنیاپرستان بیایمان در آخرت عذاب سختی است وبرای مؤمنان که دنیای خود را در راه اطاعت حق و خدمت به خلق به کار گرفتنداز سوی خدا آمرزش و خشنودی است، و زندگی دنیا جز کالای فریبنده نیست.» (حدید: ۲۰)
وی تصریح کرد: از دیگر آموزه های قرآن این آیه شریفه است: «وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوٓا إِلَیْهَا وَتَرَکُوکَ قَآئِمًا قُلْ مَا عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَمِنَ التِّجَارَةِ وَاللَّهُ خَیْرُ الرَّازِقِینَ؛ بعضی مردم، چون تجارت یا مایه سرگرمی ببینند [از صف یک پارچه نماز] به سوی آن پراکنده شوند و تو را در حالی که [بر خطبه نماز] ایستاده ای، رها کنند. بگو: پاداش و ثوابی که نزد خدا است از سرگرمی و تجارت بهتر است، و خدا بهترین روزی دهندگان است.» (جمعه: ۱۱)
حجت الاسلام و المسلمین ابراهیمی خاطرنشان کرد: در زیارتنامه بانوی مکرمه ام البنین (س) می خوانیم: «السَّلاٰمُ عَلَیْکِ یٰا زَوْجَةَ وَلِیّ اللّٰهِ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکِ یٰا زَوْجَةَ أَمِیرِ المُؤْمِنِینَ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکِ یٰا أُمَّ الْبَنِینَ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکِ یٰا أُمَّ الْعَبّٰاسِ بْنِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طٰالِبٍ رَضِیَ اللّٰهُ تَعٰالیٰ عَنْکِ وَجَعَلَ الجَنَّةَ مَنْزِلَکِ وَمَأْوٰاکِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَکٰاتُهُ» بانو فاطمه کلابیه، حضرت ام البنین (س)، از شخصیت های درخشان در تاریخ اسلام است و به خانواده ای منسوب است که در شجاعت و شهامت و پیکار نظیر ندارند.
وی تأکید کرد: امام علی (ع) پس از شهادت حضرت زهرا (س) تصمیم به ازدواج گرفت، عقیل را فرا خواند و از او خواست که برای او زنی از میان قبیله های معروف به شجاعت بیابد تا برای او جنگجویانی دلیر بزاید، از آنجا که عقیل در تبارشناسی زِبَردست بود، فاطمه دختر حِزام را برگزید و گفت که پدران وی از شجاع ترین، پایدارترین و قوی ترین عرب ها در پیکارند.
استاد حوزه علمیه تصریح کرد: امّ البنین، شاعری زبان آور و بزرگ بود. چهار پسرش را در رکاب امام حسین (ع) به کربلا فرستاد و در مرثیه آنان، در بقیع به گریه کردن و سرودن شعر نشست و مردم، گِرد می آمدند و دردمندانه می گریستند و بر زشتکاری های بنی امیّه و رفتارهای پست آنان، آگاه می شدند و بدین گونه، توانست ندای فرزندانش و هدفشان را به مردم برساند.
وی بیان کرد: وقتی اهل بیت (ع) وارد مدینه شدند، ام البنین مادر حضرت عباس (ع) در کنار قبر رسول خدا (ص) با زینب (س) ملاقات کرد. ام البنین (س) گفت: «ای دختر امیرمؤمنان! از پسرانم چه خبر؟» زینب(س) فرمود: «همه کشته شدند». ام البنین(س) پرسید: «جان همه به فدای حسین(ع)! بگو از حسین(ع) چه خبر؟». زینب(س) فرمود: «حسین(ع) را با لب تشنه کشتند». ام البنین(س) تا این سخن را شنید، دست های خود را بر سرش زد و با صدای بلند و گریان می گفت: «ای وای حسین(ع) جان». زینب(س) فرمود: «ای ام البنین(س)، از پسرت عباس(ع) یادگاری آورده ام». ام البنین(س) گفت: آن چیست؟ زینب (س) سپر خون آلود عباس (ع) را از زیر چادر بیرون آورد. ام البنین(س) تا آن را دید، چنان دلش سوخت که نتوانست تحمل کند و از شدت ناراحتی بی هوش شده و به زمین افتاد.
حجت الاسلام و المسلمین ابراهیمی خاطرنشان کرد: بنا بر قول مشهور، این بانوی بزرگوار در ۱۳ جمادی الثانی سال ۶۴ ق وفات یافت و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
حجت الاسلام و المسلمین ابراهیمی گفت: ام البنین مادر چهار پسر به نام های عباس، عبد الله، جعفر و عثمان بود که سرور همه آنان حضرت عباس (ع) است که همه آن بزرگواران در کربلا به شهادت رسیدند. در ابیاتی منسوب به ام البنین (س) چنین آمده است:
«یَا مَنْ رَأَی الْعَبَّاسَ کَرَّ عَلَی جَمَاهِیرِ النَّقَدِ * وَ وَرَاهُ مِنْ أَبْنَاءِ حَیْدَرَ کُلُّ لَیْثٍ ذِی لَبَدٍ؛ ای که عباس را دیدی حمله می کرد بر توده های فرومایه، و از فرزندان حیدر هر شیر یال داری دنبال او بود.»
«أُنْبِئْتُ أَنَّ ابْنِی أُصِیبَ بِرَأْسِهِ مَقْطُوعَ یَدٍ * وَیْلِی عَلَی شِبْلِی أَمَالَ بِرَأْسِهِ ضَرْبُ الْعَمَدِ؛ خبردار شده ام که به سر فرزندم ضربت وارد شده در حالی که بریده دست بود، وای بر من بر شیر بچهام که ضربت عمود سرش را خمیده کرد.»
«لَوْ کَانَ سَیْفُکَ فِی یَدِیْکَ لَمَا دَنَا مِنْهُ أَحَدٌ؛ اگر شمشیرت در دستت بود کسی نمی توانست به تو نزدیک شود.»
استاد حوزه علمیه بیان کرد: ام البنین (س) بعد از شهادت فرزندانش خطاب به زنان مدینه گفت: «لا تَدْعُوِنِّی وَیْکِ أُمَّ الْبَنِینَ تُذَکِّرِینِی بِلِیُوثِ الْعَرِینِ * کَانَتْ بَنُونَ لِی أُدْعَی بِهِمْ وَ الْیَوْمَ أَصْبَحْتُ وَ لا مِنْ بَنِینَ؛ وای بر تو مرا دیگر مادر پسران مخوان که مرا به یاد شیران بیشه ام می اندازی، من پسرانی داشتم که به خاطر آنان مرا ام البنین می خواندند ولی امروز دیگر پسری ندارم.»
«أَرْبَعَةٌ مِثْلُ نُسُورِ الرُّبَی قَدْ وَاصَلُوا الْمَوْتَ بِقَطْعِ الْوَتِینِ * تَنَازَعَ الْخِرْصَانُ أَشْلاءَهُمْ فَکُلُّهُمْ أَمْسَی صَرِیعا طَعِینَ؛ چهار پسر که مانند عقاب های کوهسار بودند و با بریده شدن رگ حیات یکی پس از دیگری به مرگ پیوستند، بر سر نعش آن ها نیزه ها به ستیزه برخاستند و همه آنان از زخم نیزه به خاک افتادند.»
«یَا لَیْتَ شِعْرِی أَ کَمَا أَخْبَرُوا بِأَنَّ عَبَّاسا قَطِیعُ الْیَمِینِ؛ ای کاش می دانستم آیا چنان که خبر دادند؛ عباس من دست راستش قطع شده بوده است.»
حجت الاسلام و المسلمین ابراهیمی خاطرنشان کرد: روز ۱۳ جمادی الثانی، سالروز وفات حضرت ام البنین (س) همسر حضرت امیرالمومنین علی(ع) و مادر حضرت ابوالفضل العباس (ع)، روز تکریم مادران و همسران شهدا نام گرفته است. تکریم مادرانی که به ندای پیر و مراد خود، معمار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) لبیک گفته وزینب گونه در حماسه هشت سال دفاع مقدس با تشویق همسران و فرزندان برومند خود آنها را برای حضوردر جبهه ها آماده و آنها را تشویق می کردند.
وی اظهار کرد: اگر ایثار و شهامت، شجاعت، صبر و استقامت این شیرزنان ایران زمین نبود، خدا می دانست چه بر سر نهال نو پای انقلاب می آمد، این دلاور زنان بودند که فرزندان جوان و نوجوان خود را برای خط مقدم جبهه آماده می کردند و برای دفاع از ولایت سینه سپر می کردند تا یک وجب از خاک مقدس این سرزمین در دست دشمن تادندان مسلح نیفتد.
استاد حوزه علمیه گفت: اگر حماسه همسران شهیدان که بسیاری از آنان نوعروس بودند، نبود معلوم نیست چه بر سر این خاک می آمد؛ اما آنها مردان و همسران خود را همچون رباب، لیلا و زینب کبری برای حضور در خط مقدم جبهه تشویق می کردند.
وی اضافه کرد: ام البنین(س) بانوی ایثارگر که اگر چه خود در دشت کربلا حضور نداشت، اما عطر ایمان، نگاه ولایتمدار، تفکرحسینی و شجاعت ایثارگری یک مسلمان معتقد را قطره قطره در کام فرزندانش نشاند و لاله صفت چنان بارشان آورد که دشت تفتیده کربلا را همیشه تاریخ منقش به زیباترین مفاهیم همان شهادت کردند.
حجت الاسلام و المسلمین ابراهیمی خاطرنشان کرد: حضرت ام البنین(س) در همه شرایط فرزندان حضرت زهرا (س) را بر فرزندان خود ترجیح می داد و به فرزندانش تأکید می کرد که ادب را در محضر آنها رعایت کنند از این رو می توان وی را مادر و آموزگار ادب، شجاعت و وفاداری نامید.
وی اظهار کرد: درس ادب، ولایت، عشق به همنوع و آشنایی با دردهای زمان از جمله درسهایی بود که چهار پسر ام البنین (س) در مکتب مادر آموختند و همواره به آنها پای بند بوده و با آنها جاودانه شدند. حق طلبی، ایثارگری و ادب حضرت عباس (ع) نیز مدیون تربیت مادری چون حضرت امالبنین سلام الله علیها است که به او آموخته بود ولیاش را نه به عنوان برادر، بلکه با عنوان مولا و آقا خطاب کند.
استاد حوزه علمیه بیان کرد: زمانی که حضرت علی(ع) برای خواستگاری حضرت امالبنین(س) رفت و پدرش خبر خواستگاری امام را به دخترش داد، حضرت ام البنین (س) گفت خوابی دیده ام که به آسمان پرستاره و ماه نگاه می کردم، یک دفعه دیدم ماه روی دامنم افتاد و بعد سه ستاره پرنور دیگری. من از خواب بیدار شدم و بعد یک صدایی شنیدم که؛ بشارت باد بر تو به ماه و سه ستاره درخشان و پدرآنها که از خورشید برتر است.
انتهای پیام. /
نظر شما